Koń: Appalossa - koń indian Ameryki Północnej
Appaloosa był koniem Indian Ameryki Północnej. Jest doskonałym koniem do jazdy w terenie - do dziś zachował bowiem cechy swoich przodków: tężyznę i wytrwałość. W Stanach Zjednoczonych często demonstruje swoje umiejętności w różnych konkursach jeździeckich. Wygląd
Appaloosa jest raczej krępy. Ma silne, ładnie ukształtowane kończyny, dosyć długą szyję, zwarty tułów z szeroką piersią i długim krzyżem. Podłużne, ukośne łopatki i niezbyt wysoki, słabo zarysowany kłąb zdradzają gibkość ruchów. Grzywa i włosy na ogonie są raczej rzadkie - prawdopodobni ewolucja rasy była ukierunkowana tak, by koń nie mógł zaplątać się w gęstych krzewach swoich rodzinnych stepów. Linia nosa jest prosta, zaokrąglona przy nozdrzach, uszy są dość długie, mocno osadzone na szerokim czole. Dwie cechy charakterystyczne appaloosy to białe obwódki wokół oczu i cętkowana skóra nosa.
Wysokość w kłębie:
147 - 160 cm
Maść
Istnieje kilka typów umaszczenia właściwych dla tej rasy. Każdy z nich jest mieszanką białej i ciemnej sierści:
- Lampart: liczne ciemne cętki na białym tle;
- Płatki śniegu (snowflake): białe plamki na dowolnej maści;
- Marmurek (marbleized): sierść cętkowana na całej powierzchni skóry;
- Tarantowata: cętki koloru odmiennego od tła;
- Derka biała: grzbiet i zad białe, reszta ciemna;
- Derka nakrapiana: grzbiet i zad białe nakrapiane, reszta ciemna.
Charakter
Appaloosa ma spokojne usposobienie i chętnie współpracuje z człowiekiem. Jest to koń mocno zbudowany, wytrzymały i szybki. W Stanach Zjednoczonych występuje często w biegach terenowych i konkursach konia wierzchowo. Jest też koniem użytkowym - pomaga na roli. Łagodny charakter predestynuje go też do jeździectwa amatorskiego. Wytrzymałość i pewność siebie czynią zeń wierzchowca na długie wędrówki w terenie. Jest też więc idealnym towarzyszem dla ostatnich kowbojów Ameryki.
Wysłano dnia 02-04-2004 przez Paulina Strupiechowska
Oceny artykułu
