Własny koń- jak sobie radzicie?

Dewonka bardzo dobrze mówi.

Przy kupnie konia trzeba wziąć pod uwagę, że przeciętnie żyje 20-30 lat. Czy jesteśm w stanie przez ten czas zapewnić mu GODNE życie?

Może wydam się trochę niesprawiedliwa, ale moim zdaniem konia powinny kupować osoby ze stałym, dobrym dochodem. Koń to nie zabawka, którą można rzucić w kąt. Oczywiście, że można potem sprzedawać, dzierżawić, ale czy nie lepiej oszczędzić sobie takich przeżyc? Własny koń to prawda, duże udogodnienie, ale myślę, że lepiej najpierw podzierżawić jakiegos konia przez dłuższy czas, aby wiedzieć czy podołamy.

Powiem tak: nie mam lat nastu i wiem, że koń to ogromna odpowiedzialność i niemałe koszty. Decyzja o kupnie konia nie będzie podjęta impulsywnie i bez zastanowienia. I napewno, nie teraz zaraz. Dopóki nie będę miała dobrej pracy, albo chociaż pracy z umową o pracę, a nie um. zlecenie, nie podejmę takiej decyzji.

Owszem Dewonko, jeżdżę na klaczce cioci, z tym, że Chrapka ma już lat 20. Niestety nie będzie żyć wiecznie. Jeszcze trochę i nie będę na niej jeździć wogóle. Nie wolno na niej skakać bo kiedyś miała poważną kontuzję. Nie mogę na niej za duzo galopować. Nie mogę niczego potrenować, bo nie może intensywnie chodzić pod siodłem. Poza tym, to jest jednak różnica i czasem bardzo nieprzyjemnie odczuwalna, własny koń, a prawie jak własny koń. Np. pensjonat w którym obecnie stoi Chrapka nie pasuje mi pod kilkoma względami. Ma sporo minusów, które mi utrudniają niekiedy przebywanie z koniem. Ale niestety ja nie mam nic do gadania.
Wiesz Dewonko to zależy chyba od podejścia i tego co dla kogo jest ważniejsze. Jeżeli mam być szczera, nie przeraża mnie oszczędne życie i odmawianie sobie wyjścia do kina, na imprezę czy nawet wyjazdu na wakacje. Jakoś mnie do tego nie ciągnie. Potrafię również zrezygnować z kupienia sobie jakiegoś ciuchu, który mi się podoba, czy czegoś innego i wcale nie jest to dla mnie wielkim wyrzeczeniem.
Wiadomo, że najpierw chcę się usamodzielnić, a dopiero później odłożyć na konia i podjąć decyzję o kupnie w najdogodniejszym momencie. Mogłabym odłożyć teraz i kupić sobie go za rok na przykład. Ale wiem, że tym samym pozbawiła bym siebie i Narzeczonego możliwości na zamieszkanie "na swoim", a nie u rodziców. Wiem też, że póki co praca jaką znajdę nie będzie pracą pewną i w każdym momencie mogę ją stracić, a tym samym i zdolność do utrzymania konia. I pomimo, że chciałabym wybrać tą drugą opcję, wybiorę pierwszą, zacisnę zęby i poczekam, aż będzie mnie stać. Choć momentami jest mi naprawdę trudno, jak widzę ludzi wokół mnie, ze swoimi końmi, którzy skaczą na nich, trenują, startują na zawodach, a mi jest to po prostu (mam nadzieję narazie) nie dane.

Konia to nie tylko Tobie jest ,,nie dane". Niestety jazda konna- a zwlaszcza uprawianie czynne- zwiazane z treningami itp to sport dla ludzi bogatych, albo dzieci bogatych rodziców a przynajmniej narazie.
I na bazie wlasnego doświadczenia weź pod uwagę także to że kupno konia nie jest tylko Twoim ogranicznikiem ale tez w jakis sposob Twojego partnera. Bo jeśli Ty nie będziesz miała za co wyjechać na wakacje to zwykle bywa tak ze i partner spedza ten czas w domu- a niestety małoktóry facet niejeżdżący jest w stanie zrozumieć nasze zamiłowanie i ,,poświęcenie" tym zwierzętom.
Ja Ciebie nie atakuje i nie ganię- uwierz mi wiem bardzo dobrze jak to boli- ale nie można podchodzić do tej sprawy zbyt emocjonalnie, jestes już dorosłą kobietą i wiesz że czasem warto poczekać, a życie jest bardzo przewrotne i jeszcze może przyjdzie czas że Ci ludzie trenujący na swoich koniach to wszystko stracą a Ty postawisz własną stajnie z pensjonatem dla 50 koni Puszcza oko

Narazie trzeba sobie ustawic cel i dążyć do niego, a to wszystko się zwróci. Nie od razu ale z czasem.

Ach... ja z rodzicami rozważałam kupno konia, i o ile dobrze pójdzie to może do końca roku uda mi się znaleźć konika.
U mnie jest sprawa prosta - mamy sporo krów, mieszkam na wsi i nie ma problemu typu słoma, siano, pastwisko. Wszystko jest, przy okazji sprzątania u krów można od razu wysprzątać i u konia. Bez problemu i ja sama bym mogła sprzątać, bo taczka i gnój to od pewnego czasu moi dobrzy znajomi Uśmiechnięty

Kowal - tata kiedyś pracował w Niemczech przy koniach, zna się trochę na tym. Rozczyszczanie i werkowanie to również nie przeszkoda.
Mama przy odrobinie mojej pomocy by się wszystkiego powoli nauczyła, bo kocha koniki, ale jeszcze się ich boi.
Jednak z powodu mojego jakże młodego (13) wieku cała odpowiedzialność spada na rodziców. A ja dopiero idę do gimnazjum, a najprawdopodobniej przez 7 dni tygodnia 5 szkolnych będę w Ełku. Na stancji. Jak siostra. Więc? Nie wiem jak to będzie, trzeba myśleć trochę przyszłościowo Uśmiechnięty

Boje się, a co innego wiosna i lato, a jesień i zima... Idę do szkoły jak jest ciemno i wracam jak jest ciemno. NIe ma za bardzo czasu, a i po szkole wiadomo że brak chęci.
Miałabym o tyle łatwo że większość prac przy nim wykonywaliby rodzice, ale z drugiej strony jeśli ja bym czasem nie mogła, nie miałby go kto objeżdżać...

Dewonko, ja to wszystko wiem, spokojnie. Tysiące razy rozmawialiśmy z Narzeczonym na ten temat i wspólnie doszliśmy do wniosku, że najpierw postaramy się o własne lokum (możliwe, że to będzie już niedługo Uśmiechnięty

), a później jak życie pozwoli pomyślimy o koniu. Może nie jednym Puszcza oko

Na szczęście, mój chłopak nie do końca jest nie-jeżdżący. Czasem wsiada na Chrapkę, zajmuje się nią i coś przebąkiwał, że też chciałby kiedyś mieć jakiegoś spokojnego konia.
Pomimo tego wszystkiego, ja wciąż nie potrafię uwierzyć, że kiedyś mi się uda.
Temat założyłam, nie dlatego, że planuję kupić konia teraz-zaraz (chociaż bym chciała), a raczej dlatego, że interesuje mnie jak sobie radzą posiadacze koni.

Ja mam własne konie, mam już je ponad 2 lata i...tez jestem przekonana ,że wasne konie moga miec ludzie ,że tak powiem w wieku dojrzałym o ustabilizowanym życiu zawodowym i pewnej pozycji społecznej i finansowej. Sam koszt utrzymania zdrowego konia nie jest barierą nie do pokonania to raptem jakies 160 zł miesięcznie (sianko, owies lub pasza, witaminki, podkuwacz, szczepienie) problem zaczyna się gdy kon zaczyna chorowac. A że jest zwierzakiem ,isotą może a nwet napewno w ciagu całego swojego życia troszkę pochoruje.
Np moja Kasi okazało się ,że jest uczulona na roztcza, pobieranie krwi, badania labratoryje, srodki odczulające itp to naprawdę nie mały koszt, a leczenie nóg Soni to dopiero "beczka bez dna". Kupując czy adoptując zwierzę musimy byc tego w pełni swiadomi. I ja całe zycie marzyłam o własnym koniiku o sforce psiaków , marzenie spełniło się ale dopiero po 40-tce.
Oprócz finansy trzeba znalesc jeszcze czas dla swojego czworonoga. Nie można wychodzic z założenia ,że mamy pastwiska i to wystarczy. To nie wystarczy. Poza codziennym ruchem (jesli z róznych powodów nie możemy sami jezdzic konno to choc lonżowanie) trzeba z konikami byc, sprawdzic im kopytka , wyczesac , pogadac. Kon musi byc przyzwyczajony do codziennego kontaktu z człowiekie. Poza tym czyszczenie boksów, karmienie. U mnie dzien wygląda tak - wtaję o 4 -tej rano. Idę do koni poświęcam im ponad godzinkę, wracam do domu prysznic i do pracy, z pracy wracam ok 17- do 18-tej i biegeiem do koni albo siodłam choc Kasię i jedziemy w ternik (któregos z koników biore jako luzaczka) z innymi konikami albo na lonże albo z młodszymi na spacerek. Wieczór czesnanie, karmienie. Wolne dla siebie ok 22-ga. I nie ma ,że dzis się gorzej czuję albo ,że dzis niedziela to odpocznę. Nic z tego to są zwierzaki, nie rowery które danego dnia mogę odłożyc bo mi się nie chcę. Kon przy domu (bo o takich tu mowa a nie o konia oddanych do pensjonatu) to duży obowiązek i duży nakład pracy.

Dziękuję wam wszystkim za wypowiedzi Uśmiechnięty

Ja wiem jak to wygląda i zdaję sobie z tego sprawę. Znam zarówno plusy, jak i minusy posiadania konia i szczerze mówiąc, nie przerażają mnie i nie zniechęcają.
Wolę życie spędzone w większości na pracy i przebywaniu przy koniach, ciągle w biegu, niż siedzieć przed telewizorem każdego dnia po pracy. I wiem, że czasem może się nie chcieć, czasem można mieć gorszy dzień czy być po prostu zmęczonym, ale nie należę do osób nieodpowiedzialnych, zdaję sobie sprawę, że posiadanie własnego konia, to nie tylko przyjemności.
Nie kupię własnego konia teraz, za miesiąc i raczej napewno nie za rok.Z tym się liczę. Ale gorąco wierzę, że życie pozwoli na własne wierzchowce, trochę szybciej niż po trzydziestce. Oczywiście, jeśli będę czuła, że jeszcze nie jestem w stanie utrzymać koni, to ich nie kupię. Mnie nie zależy na życiu w luksusie. Jeśli kiedyś uda mi się spełnić marzenie, to wierzcie mi, że jestem w stanie zrezygnować z własnych zachcianek, byleby koniom niczego nie brakowało Uśmiechnięty

I wcale nie uważam, że życie w którym, czasem trzeba sobie czegoś odmówić, albo oszczędzać, jest gorsze, czy mniej szczęśliwe.

Temat odświeżam, bo nurtuje mnie jedna rzecz.
Zależało by mi na odpowiedzi osób, które posiadają konie we własnej, przydomowej stajni.
Są tutaj na pewno tacy, którzy utrzymują się z koni, a więc nie mają problemu bo to ich praca i zawsze są na miejscu.
Ja mam domek na wsi, trochę ziemi, budynki gospodarcze. Ale na to by konie pomogły mi zarobić na życie nie mam możliwości. Mam trochę za mało miejsca na pensjonat czy ośrodek jeździecki, by było to opłacalne.
Konie same zostać nie mogą, więc jeśli bym chciała trzymać je u siebie, musiałabym ciągle być w domu.
Pytanie zatem do tych, którzy mają konie we własnej stajni, ale nie są one ich źródłem utrzymania. Jak sobie radzicie? Plus jak mieszka się z rodziną, zawsze ktoś w domu będzie.

Koniu, ja mam taką sytuację.
W przydomowej stajni jest moja klacz oraz jej towarzyszka. W żaden sposób nie pracują na swoje utrzymanie, a jedynie przysparzają mi wiele radości.., wydatków i kłopotów Puszcza oko

Jako osoba ucząca się i pracująca w innym mieście nie mogę być codziennie w stajni, ale mam to szczęście, że mój ojciec nieustannie jest na miejscu i zajmuje się zwierzakami.
Nie mamy żadnych problemów, w razie jakichkolwiek sytuacji krytycznych ojciec do mnie dzwoni albo ja stawiam się osobiście.
Oczywiście tatuś na drzwiach lodówki ma przypięta kartkę z "numerami alarmowymi" - transport, weterynarz, kowal, dostawca pasz, a moja szafka z końskimi lekarstwami i produktami pielęgnacyjnymi wygląda jak mini apteka z dokładnymi opisami lekarstw, środków i preparatów.

Jeśli ma się taką możliwość, to myślę, że trzymanie konia pod nosem jest dobrym rozwiązaniem. Masz pewność, że wszystko jest po Twojej myśli, a w razie jakiś problemów masz pretensje tylko i wyłącznie do siebie.
Nie jesteś uzależniona od ustaleń i zasad jakie narzuca Ci właściciel hotelowej stajni, nie masz nieprzyjemnych konfrontacji z osobami, które tak jak Ty korzystają z usług pensjonau..po prostu, cisza, spokój. Czego chcieć więcej?
Czasem doskwiera brak hali czy towarzystwa.., ale to sporadyczne przypadki.

Tylko musisz myśleć na zwiększonych obrotach i planować na zaś, aby przypadkiem któregoś dnia się nie obudzić z ręką w nocniku i stwierdzić, że właśnie zabrakło Ci siana albo ze tydzień temu powinien być u Twoich koni kowal Puszcza oko

Hej Koniu, nie mam przydomowej stajni, ale trzymam konia 15 minut piechotą od mojego domu i jest to stajenka "samoobsługowa", czyli nie ma stajennego, wszystko musimy robić same (ja i trzy koleżanki) i do tego pomaga nam gospodarz (właściciel terenu) i np. rano karmi i wypuszcza, jak nikogo nie ma. Mamy ustalone dyżury, kto kiedy będzie; codziennie u koni ktoś jest. Konie dostają jeść rano i wieczorem. Same musimy pilnować siana i słomy - dwa razy miałyśmy kryzys, bo za późno zabrałyśmy się za przywóz siana:( teraz mamy zrobione duże zapasy i na pewno będziemy bardziej pilnować terminu. Stajnia oczywiście zrobiona głównie naszym nakładem pracy i finansów, więc jak jakieś naprawy, to też same wszystko robimy. Każda sprząta boks swojego konia oraz dodatkowo podwórko i stajnię kiedy ma czas.

Plusy: mój koń jest do mnie przywiązany, widzi mnie prawie codziennie, sama wszystkiego doglądam: decyduję, ile chcę ściółki, ile siana, ile owsa, jaką paszę i o której godzinie, jak długo koń stoi na dworze i gdzie (pastwisko, padok). Wszystko jest tak, jak chcę Puszcza oko

Bardzo niski koszt trzymania konia.

Minusy: nie ma hali, ba, nie mamy porządnej ujeżdżalni - jeździmy po polu albo w lesie; czasem zdarza się, że nikt nie może przyjść do stajni i ktoś musi się do tego zmusić Pokazuje język

na szczęście dość sporadyczne przypadki. Minusem dla mnie jest to, że nie mam prawa jazdy i muszę zawsze iść na piechotę lub rowerem, a jak np. leje jak z cebra to nic przyjemnego Puszcza oko

Trochę pracy fizycznej jest - czasem chciałabym, żeby ktoś mi przytargał balot słomy, nosił wiadra z wodą, czy posprzątał boks, ale generalnie jakoś nie narzekam, twarda baba jestem Cool

Reasumując - dla mnie super rozwiazanie, bo prawie każdy pensjonat ma dla mnie jakiś minus - a to konie wszystkie naraz wypuszczają, a to koń tylko kilka godz na dworze, albo rzadko sprzątają (ja to robię codziennie) itd. A tu wszystko sobie reguluję jak chcę, robię co chcę i nikt mi nad głową nie gada Puszcza oko

Jak tylko będę mieć swoją działkę to zabieram tam konia i robię stajenkę. Osobiście nie chciałabym mieć konia w tradycyjnym pencjonacie, jedynie brakuje tej hali najbardziej.

Jeśli chodzi o pomoc bliskich: tak jak pisała Gavanza, jeśli masz pozytywnie nastawioną do Ciebie i koni rodzinę to krótkie przeszkolenie nie jest niczym trudnym Uśmiechnięty

u mnie już najbliższa rodzinka wie jak wyczyścić konia, posprzątać boks, wiedzą, co koń je i ile itd. Czasem zabieram kogoś z rodziny do stajni do pomocy, żeby wiedzieli, co trzeba zrobić, gdyby mi się coś stało i nie mogłabym przyjść.
Ważne jest też to, o czym wspomniała Gavanza - apteczka ze szczegółowym opisem oraz numery do wszystkich osób, które mogą się przydać w razie nieszczęśliwego wypadku.

Trzeba też zauważyć, że w sezonie pastwiskowym przy koniach jest roboty bardzo mało - u mnie było to sprzątanie padoku, sypnięcie siana, podanie śniadania i kolacji oraz wody. Teraz jest więcej obowiązków, bo trzeba sprzątać boks, dościelać, dawać więcej siana. Ale też nie ma tragedii Uśmiechnięty

idzie się przyzwyczaić Puszcza oko

Wiecie dziewczyny, dla mnie nie jest problemem praca fizyczna przy koniach czy znalezienie czasu dla nich, bo o to się nie martwię. Ja jestem w takiej sytuacji, że mieszkam tylko z Narzeczonym, który również pracuje.
Jeżeli obydwoje będziemy w pracy, to nie ma nikogo, kto mógłby z końmi zostać, bo nie mieszkamy z rodzicami. Zresztą, domek mamy na to za mały, nawet po adaptacji poddasza. No i tu właśnie mam problem, bo nie zostawię koni samych na czas kiedy będę w pracy. Nawet gdyby to miało być 5 godzin. Warunki mam, ale nie mam pomysłu jak mogłabym to w przyszłości rozwiązać. Bo raczej wątpię by było mnie stać na zatrudnienie kogoś, kto mi koni dopilnuje jak będziemy w pracy. I jeszcze musiał by to być ktoś godny zaufania. Obawiam się, że w moim przypadku pozostanie mi tylko trzymanie konia w pensjonacie, a budynki i spory kawałek ziemi pozostaną niewykorzystane.
Mogą to być tylko obawy, bo życie przewrotne i jeszcze parę razy może się sytuacja tak zmienić, że ułoży się po mojej myśli, ale ja już taka jestem, że planuję sobie wstępnie wszystko wcześniej, by mieć po prostu na przyszłość orientację co i jak, a jak los się zmienia, to plany również zmieniam zależnie od sytuacji.

Konia to ja Ci opiszę w skrócie moją historię, która w końcu ma najcudowniejsze zakończenie o jakim mogłam tylko marzyć. Jestem właścicielką trzech chłopaków. Same wałachy. Pierwszego mam od 7 lat, drugiego od 3 a trzeciego prawie rok. Wszystkie trzymam w pensjonacie. Odkładam każdy grosz na ich utrzymanie, bo kiepsko stoje teraz finansowo. Ale to nie o tym chcę Ci napisać. Zwiedziłam ze swoimi końmi wiele pensjonatów, zwłaszcza z najstarszym. Wytrzymywałam w każdym maksymalnie rok. Tak jestem wybredna i to bardzo, ale najważniejsze jest dla mnie dobro koni. Zawsze coś było nie tak, a to brak łąk i padoków, a to za mało paszy albo za dużo, a to gnój w stajni itp. Od trzech lat marudziłam mamie (mieszkamy razem) o sprzedaży mieszkania w mieście i wyprowadzki na wieś. Mama ma 60 lat i całe życie mieszkała w "wygodnych" warunkach. W końcu pewnego dnia stwierdziła, że zaryzykuje. I tak sprzedałyśmy dwa mieszkania (jedno po babci) i jesteśmy własnie w trakcie przeprowadzki Uśmiechnięty

Wyprowadzamy się 25km od miasta. Mam własną firmę, która dopiero powoli przynosi jakieś zyski. Będę musiała codziennie dojeżdżać do miasta, bo tam mam większość klientów. Ale jestem najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Właśnie dlatego, że będę miała konie we WŁASNEJ stajni. I to jest najpiękniejsze. Tak ja też pracuje i czasem nie ma mnie w domu do wieczora. Owszem moja mama będzie (jest na emeryturze) ale boi się koni. Ale nawet jak nie będę miała możliwości wypuścić koni danego dnia, to trudno nic im nie będzie. W tej chwili stoją w pensjonacie, gdzie wogóle nie ma miejsca do wypuszczania. Jest to stajnia nazwijmy sportowa, gdzie się tylko jeździ. I ubolewam nad tym bardzo, ale już niedługo będą szczęśliwe. I uwież mi jak bym miała taką sytuację jak Ty to bym się nawet nie zastanawiała nad stajnią u siebie. Bo będziesz miała nad wszystkim kontrole i będziesz mogła robić tak jak Ci będzie wygodnie. Przemyśl to dokładnie i uwierz, że się da i że będzie ok. Jak nie spróbujesz to się nie przekonasz:))

Dziewczyny... Szczególnie Dewonka.
Czytam to co piszecie i zwyczajnie się poryczałam.
Moja historia wygląda tak:
Uzbierałam pieniążki na swojego wymarzonego, wyśnionego konia.
Szukałam tej kobyłki rok, ale jak już ją znalazłam to od razu wiedziałam że to jest właśnie koń dla mnie.
Wszystko było dobrze do tej pory.
Chociaż tak jak pisała Dewonka.. wiele razy nie spałam po nocy bo zastanawiałam się skąd wziąć pieniążki na to.. na tamto.. Ale jakoś się to kręciło.
Jestem studentką, rodzina właściwie mi nie pomaga bo sama nie ma za wiele.
Właśnie straciłam pracę a studiuję.... w warszawie. Każdy zna cenę pensjonatów warszawskich... Co wieczór siedzę z zaciśniętym gardłem i szklistymi oczami oswajając się z myślą że sytuacja skończy się najpewniej sprzedażą mojej ukochanej kobyłki.

Szukałam wszędzie... Tanie pensjonaty tutaj nie istnieją. Chciałam wstawić konia do kogoś pod warszawą do prywatnej stajenki, np do towarzystwa dla innego konia ale nikogo tu nie znam.

Nie wiem jak to będzie... Przede mną ciężki rok studiów (najgorszy w całym toku) a tutaj taki balast zrzucony na głowę że aż mnie oszołomił.
Szukam pomocy wszędzie ale nie znajduję ani odrobiny tej pomocy:(
Już nawet brak mi łez...

Konia... Warto jest spełniać marzenia ale przemyśl co będzie jeśli całe Twoje marzenie legnie w gruzach. Czasem warto zaczekać, teraz to wiem:(

**Jeździec** Dołączył: 14 Mar 2008 Posty: 1385 Status: **Offline**

Konia - mam konie pod domem ojca (mieszkając gdzieś indziej) od 10 lat z głupimi przerwami (na pensjonat właśnie). Pracuję codziennie od 7 do 15. Mój ojciec prauje czasami i 24 h / dobę, czasami ma wolne (zależy od ruchu w porcie). Konie niejednokrotnie zostają same na wybiegach - w razie, gdy pogoda jest marna - są derkowane. Mają wodę i siano , lub trawę - w zależności od pory roku. Przez tyle lat nauczyłam się likwidować wszelkie potencjalne niebezpieczeństwa na wybiegach... I tyle

Nie wiem dlaczego miałabym ich (koni) nie zostawiać samych? W okolicach karmienia zawsze są obserwowane, pomimo , że nigdy nie miałam w stajni kolki (tfu tfu) Wyhodowałam sobie jednego ogona - dziś ma 4 lata. Fakt, zarzały się"wpadki", kiedy koń się gdzies pokaleczył, ale to zdarza się wszędzie - szczególnie jeśli ma się konie zbyt ciekawskie Puszcza oko

Co więcej - jeśli jestem na wsi, kiedy tam mieszkam (np ojciec wyjedzie na kilka dni, czy tygodni) nie siedzę non stop w oknie sprawdzajac czy wszystko OK - co niby ma być nie tak?

Fakt faktem, że mam cudowną luzaczkę, która jest w stajni przede mną. Jeśli gdzieś wyjadę, to luzaczka zajmuje się ogonami...

Jeśli masz aż takie wątpliwości - załóż kamerki i kup mini - serwerek, aby mieć dostęp wizualny do koni via net 24h/dobę. Nie demonizuje jednak faktu zostawiania koni samych - to zwierzęta dużych przestrzeni, niegy nie będzie sytuacji, w której ktoś będzie je obserwował non stop...

ja płace 500 hotel plus co 2gi miesiac 500 cortaflex na stawy,a nieraz trafi sie jeszcze jakas dodatkowa choroba to koszt wzrasta,plus kowal i szczepienia i odrabaczanie

Pn	Wt	Sr	Czw	Pt	Sob	Nd
			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31

keyt	» Pon Lis 16, 2009 8:09
Pomocnik Stajennego Dołączył: 10 Lis 2008 Posty: 174 Skąd: Szczecin Status: Offline	ja płace 500 hotel plus co 2gi miesiac 500 cortaflex na stawy,a nieraz trafi sie jeszcze jakas dodatkowa choroba to koszt wzrasta,plus kowal i szczepienia i odrabaczanie
» Wysłany: Pon Lis 16, 2009 8:09

	Odpowiedzi	Autor	Wyświetleń	Ostatni Post
Wiadomości o Centaurusie	1448	Marzenieokucyku	482399	Sro Kwi 06, 2022 14:51 rubewrenn269
Co zrobić jak mój koń jest nerwowy???	61	angelhorse	165435	Czw Lip 15, 2021 15:51 patsm00re18
Kurs kowalstwa - co? gdzie? jak?	48	Zuzupower	136514	Wto Sie 08, 2017 20:11 Chestnut_Stalion
Jak rozluźnić przy pracy na lonży?	39	Chestnut_Stalion	116744	Sro Cze 06, 2012 17:07 Konia
Naczelny na wakacjach	31	xPatryk	84083	Pon Sie 04, 2008 21:06 xPatryk

Własny koń- jak sobie radzicie?

Społeczność jeździecka czeka na Ciebie

Już dziś dołącz do internetowej społeczności jeździeckiej skupiającej pasjonatów i profesjonalistów hippiki.

Masz już swój profil?

Zostań członkiem społeczności

Korzystanie z serwisu jest darmowe. Pełny dostęp uzyskasz po zarejestrowaniu się.
Dołączenie do nas nie zajmie więcej niż 30 sekund.

Twoje konto

Zobacz też

Kalendarz jeździecki

Grudzień 2022

Wasza opinia

Gdzie jest paszport Twojego konia?

Forum

FAQ i Regulamin

» Forum koniarzy » Pogaduszki » Własny koń- jak sobie radzicie?

Własny koń- jak sobie radzicie?

Społeczność jeździecka czeka na Ciebie

Już dziś dołącz do internetowej społeczności jeździeckiej skupiającej pasjonatów i profesjonalistów hippiki.

Masz już swój profil?

Zostań członkiem społeczności

Korzystanie z serwisu jest darmowe. Pełny dostęp uzyskasz po zarejestrowaniu się.Dołączenie do nas nie zajmie więcej niż 30 sekund.

Twoje konto

Zobacz też

Kalendarz jeździecki

Grudzień 2022

Wasza opinia

Gdzie jest paszport Twojego konia?

Forum FAQ i Regulamin

» Forum koniarzy » Pogaduszki » Własny koń- jak sobie radzicie?

Korzystanie z serwisu jest darmowe. Pełny dostęp uzyskasz po zarejestrowaniu się.
Dołączenie do nas nie zajmie więcej niż 30 sekund.

Forum

FAQ i Regulamin